Samakan fi perubatan dengan gunting rambut – manifestasi kebodohan

Baru-baru ini Malaysia digemparkan dengan desakan doktor-doktor klinik swasta yang mahu menaikkan cas konsultasi. Walaupun terdapat seribu satu alasan yang mungkin diterima akal, seorang netizen telah memberikan ulasan yang terlalu bodoh bagi menghalalkan kenaikan harga ini dengan menyamakan fi perubatan dengan fi gunting rambut. Mari kita hayati ulasan komen tersebut bersama.

Pertama, khidmat gunting rambut merupakan satu khidmat yang optional, rambut kalau tak gunting tak mati. Paling kuat kena potong dengan warden bila balik asrama, bagi yang bekerja mungkin kena amaran dengan makcik HR di pejabat, kalau balik kampung paling kuat kena tegur dengan opah, semua kemungkinan ini tak membawa pada kematian.

Kedua, kalau pun wujud kartel persatuan gunting rambut sedunia dan mereka menetapkan harga potongan biasa RM10, rakyat ada option lain. Contohnya mintak tolong makcik jiran sebelah potongkan rambut.

Ketiga, kalau makcik jiran sebelah tak nak, sebab dia benci kau yang suka dengar Spotify tak pakai headphone setiap malam, boleh mintak tolong ahli keluarga, rakan, adik angkat, kawan pejabat, atau siak masjid tolong potongkan.

Keempat, kalau semua orang tak nak tolong, masih ada option untuk pergi Giant, beli mesin gunting rambut dan potong sendiri. Kalau tak cantik macam rambut player Turki, Hasan Sas pun takpe. Tak mati. Seminggu dua rambut boleh tumbuh balik dan cuba lagi.

Kelima, kalau Giant tutup. Boleh pergi beli dekat Tesco Extra, Billion, atau Mydin.

Tapi perkhidmatan kesihatan adalah khidmat asas. Dalam bahasa Inggeris basic atau fundamental needs. Dalam bahasa Arab Al-Assasiyyah. Sebab itu dalam konflik kemanusiaan bantuan yang dihantar adalah makanan dan perubatan, takda lagi orang gila yang hantar bantuan khidmat gunting rambut dalam krisis kemanusiaan.

Khidmat perubatan ini tak boleh dilakukan sendiri. Makcik sebelah rumah kita tak pandai nak diagnose penyakit. Siak masjid tak pandai tolong x-ray tulang yang patah. Semua ini perlu dilakukan oleh doktor professional.

Perkhidmatan kesihatan ini majoritinya ditanggung kerajaan. Doktor ditaja dengan biasiswa kerajaan. Universiti awam yang latih doktor diberi subsidi dan bantuan kerajaan. Hatta yang di swasta pun banyak yang dapat pinjaman pembelajaran kerajaan. Latihan lepas belajar disediakan kerajaan. Semua ini duit rakyat, untuk masyarakat, perlu dikembalikan pada masyarakat.

Kita boleh terima hujah kenaikan fi jika disebabkan faktor kenaikan kos mengurus klinik walaupun masih boleh dipertikaikan betul ke kebanyakan klinik rugi? Kalau naik terlalu tinggi boleh dipersoal dari sudut etika dan moral.

Orang cetek akal sahaja samakan fi perubatan dengan gunting rambut.