Jika kita perasan, semasa hujung-hujung pemerintahan Najib, Najib sudah tidak buat banyak press conference. Segala maklumat dilepaskan kepada awam melalui Facebook beliau sebagai one stop center. Perkara ini saya kira bijak untuk capai dua perkara. Pertama, semua maklumat boleh ditapis, dibentuk dengan teliti sebelum dilepaskan kepada awam. Tiada soalan spontan atau follow-up dari reporter yang boleh cipta isu. Kedua, ia memudahkan capaian terus kepada masyarakat awam, jika media twist sekali pun, rakyat dengan mudah boleh semak semula kenyataan awal. Mahathir masih suka dengan style press conference dan jawab soalan reporter secara live.
Selepas jatuh dari takhta kuasa. 3 juta followers yang dikumpul tidak dibiarkan begitu sahaja. Facebook beliau menjawab semua isu-isu nasional, malah berjaya timbulkan isu untuk dijawab kerajaan. Spotlight yang diberi oleh kerajaan tak pernah padam kepada Najib. Dalam industri media, negatif publisiti adalah satu bentuk publisiti, jadi mata rakyat tak pernah lari dari Facebook Najib. Hatta, orang-orang PH dan haters beliau pun like page Najib. Perkara ini merupakan kekuatan utama yang digunakan Najib untuk bangkit semula walaupun tewas di peti undi.
Johan Jaafar menulis kebangkitan ini disebabkan oleh tagline “Malu apa bossku”, saya tak setuju. Tagline itu salah satu sahaja dari apa yang Najib buat untuk turning the tide. Yang besarnya adalah capaian Facebook beliau.
Sementara PH masih lagi pening selepas memegang kuasa, tak ada central information dispenser. Orang nak follow Mahathir kah? atau Anwar? atau Mat Sabu? atau Lim Kit Siang? Tak jelas mana saluran yang boleh jawab semua isu nasional dengan mudah. Malah mereka saling bercanggah antara satu sama lain. Bercanggah hingga ke soal dasar.
